
Op het gevaar af dat u het onderstaand verslag niet rangschikt onder de noemer “zoektocht naar literatuur, moet ik u daarin gelijk geven.
Maar, naast literatuur is er ook lectuur. De verhaallijn van lectuur is toegankelijk, eenvoudig, blijft aan de oppervlakte en kenmerkt zich door een niet vernieuwende schrijfstijl. Literatuur is het geheel aan teksten. Dit kan zowel mondeling als schriftelijk zijn. Het kan gaan om verzonnen verhalen of gedichten, maar ook om boeken over een bepaald onderwerp, of zoals het onderstaand verhaal. Beide lijnen zijn welkom voor deze website!
HET NUTSGEBOUW
We gaan terug naar het jaar 1977. Vriend Singeling en ondergetekende werden lid van SV Krimpen. Lid van een schaakvereniging dat gehuisvest was in een houten noodgebouwtje, gevestigd waar nu het winkelcentrum De Korf is.
De schaakzaal was niet ongezellig, lang, smal met een verlaagd plafond. Volop was roken toegestaan, zulks monde uit, dat om 21.00 uur je werkelijk tegen de sigarenrookdamp kon aanleunen. Bondswedstrijden werden gespeeld in een belendend zaaltje, waar diklijvige schakers zich in moesten houden om het passeren mogelijk te maken. Ook niet ongezellig.
O ja, er was ook nog een keuken met bar. Drie drankjes kon je daar kopen, koffie, bier en jenever.
Een zekere Chris was daar de bewindvoerder van. De naam van de man is mij ontschoten. ’s Nachts om 02.00 sloot de barkeeper de bar.
DE TUYTER
Na slechts een aantal jaren daar te hebben geschaakt, verhuisde SV Krimpen naar de grote zaal van De Tuyter. Op slag betrokken wij de mooiste schaakzaal van de RSB en wellicht ook van de KNSB. Ik herinner mij een lange bar in de ontmoetingsruimte die enkele jaren later werd vervangen door een bar in De Open Haard. Daar was het goed toeven met Saskia als gastvrouw.
De grote zaal was van alle gemakken voorzien, volop ruimte om te schaken en opbergruimte in een aangrenzende aflopende zijbeuk. Het beroemde IJsseltoernooi is daar geboren, gevolgd door het Menno Ploeger herdenkingstoernooi.
De Open Haard werd verkocht en de nieuwe eigenaar had andere plannen met de gezelligheid van de schakers. Bar en deuren werden gesloten en SV Krimpen zag zich genoodzaakt te zoeken naar een ander schaakhome, waarbij een bar voor het sociale karakter een gewenst item was.
DE PANNENKOE
Als ik sommige schakers moet geloven, dan is ons edele schaakspel een denksport voor intellectuelen. Een hardnekkig misverstand. Wees eerlijk: Nergens hoor je zoveel onsamenhangend gebrabbel als op een schaakclub! Maar goed, gezellig was het wel in De Pannenkoe. Geen gebekvecht of klappen, al rolde zo nu en dan een traan over de oververhitte schaakwangen. Wel was er soms een te hoge omgevingstemperatuur en geluidsoverlast was aan de orde van de dag. Klappende, bargeluiden, keukengerammel enz. enz. Maar toch, gezellig, met aardig barpersoneel.
De duur van dat verblijf in De Pannenkoe was kort. Tegenvallende financiële inkomsten met betrekking tot verhuur van zalen heeft geleid dat de eigenaar van het gebouw het verhuren van zalen besloot te stoppen zodat SV Krimpen wederom genoodzaakt was te zoeken naar een respectabel onderkomen voor onze schaakactiviteiten. Natuurlijk het eerder genoemde sociaal aspect niet uit het oog verliezend.
HET BOWINGCENTRUM
Voorzitter Peter Glissenaar en ondergetekende kwamen, na diverse locatie te hebben bezocht, uit bij het Bowling & Party Centrum Krimpenhof. De bedrijfsleiding van het Bowlingcentrum, met name de heer Ronald Hordijk verleende ons allerlei toezeggingen, zoals verlichting voldoende nieuwe tafels, stoelen en verbetering van de geluidsoverlast.
Voor dat de handtekeningen werden geplaatst doemde Corona op en met name de afzuiging als zeer belangrijk item voor binnensporten was onderdeel van een gewenste overeenkomst. Maar ook hier gaf de heer Hordijk een geruststellend antwoord op. De afzuiging gaat direct naar buiten en wordt niet gerecycled.
Ook hier een gezellige bar met bijzonder aardig personeel met mogelijkheden tot het beoefenen van een andere sport of een lekker hapje eten.
Beste lezer, wees welkom bij SV Krimpen !
Een gedachte over “De memorabele speelruimte van SV Krimpen”
We worden ouder Dick; daar hoort terugblikken bij. Leuk artikel. Die Chris herinner ik mij levendig. Hij was de belichaming van Stentor; zelden zo’n luide stem gehoord. Zijn achernaam is op mijn harde schijf opgeslagen; Schouten, en als dit niet klopt moet ik gerepareerd worden.
Ed Singeling.