Het was jl. zaterdagmorgen vóór 08.00 uur koud en mistig. De ruiten van de auto stonden stijf onder de vorst, dus schrappen was noodzakelijk, alvorens de rit naar de Krimpense PI kon worden aangevangen.
Schaakvrienden Arjen Postma en Hans van Nieuwenhuizen arriveerde uiterst precies op de afgesproken tijd van vijf minuten over acht uur bij de gevangenis van Krimpen aan den IJssel, om aldaar voor de 4e keer een schaaksimultaan te bewerkstelligen. Ja, wederom met Hans als simultaangever, hij raakt er zo langzamerhand zeer bedreven in.
Gastvrij werden we door de dames ontvangen waarna de spelers van de PI langzaam binnen druppelde. Een speler kwam de speelzaal binnen en grijnsde met een lach zo breed als de Hollandse IJssel. Hij herkende ons en wij herkende hem eveneens.
Met 11 spelers van de PI en aangevuld met Arjen Postma opende Hans de simultaan, spelend met wit aan alle borden, de eerste zet aan het eerste bord.
Het 2e bord was van de speler met de brede lach. Ik herinnerde mij van vorig jaar een strijdlustige schaker, dus dat beloofde een en ander.
Postma speelde aan het 6e bord en aan bord 12 speelde een keurig geklede heer. Het had zomaar een leraar kunnen zijn van de middelbare school.
Uw verslaggever vulde zijn tijd met hier en daar een notitie te maken van alle vordering bij de 12 spelers.
Zo zag ik tot mijn verbazing dat de speler van bord 2, ja, u weet wel, de man met de brede grijns vroeg in de opening mat werd gezet. Hulde voor de simultaangever.
Gestaag vorderde de wedstrijd in het voordeel van Hans. Hier en daar met winst van een pionnetje, om vervolgens de partij definitief in zijn voordeel te beslissen.
Drie partijen, die in een vroeg stadium de handdoek in de figuurlijke ring hadden gegooid, mochten met welnemen van de simultaangever een 2e partij aanvangen. Echter, ook deze partijen eindigden met verlies.
We komen bij Arjen Postma. Arjen verstaat de waarachtige kunst om alsmaar verdedigend, toch in het voordeel te komen. Als een sportieve schaker gaf Hans de partij op.
Het 4e en het 6e bord kregen een pluim van Hans. Het vertoonde spel van deze twee spelers was uitzonderlijk bewonderingswaardig goed spel. Zo sprak de simultaangever.
Het 10e bord was als een van de laatste speler nog bezig met een agressief opgezette aanval. Murmelend hoorde ik van Hans dat het hier oppassen geblazen was. De zwartspeler voorzag winst, hij verhoogde de druk, gaf een tussenschaakje, maar kwam hiermee niet verder. Dit gaf Hans de nodige lucht en hij wist de aanval met succes te trotseren, om vervolgens de partij in zijn voordeel te beslissen.
De borden 4, 6 en 10 werden beloond met het laatste clubblad OGG. Arjen Postma sprak zijn waardering en bewondering uit over deze schaakmorgen. De koffie, thee en limonade waren in overvloed voorradig, alsook de eigen gemaakt gevulde koeken. De koeken had banketbakkerij Casteleijn met een zekere afgunst en jaloerse blikken beoordeeld.
De resultaten zijn als volgt: Hans maakte 44 rondjes, 12 deelnemers, 3 deelnemers met een 2e partij, 14 partijen met winst en 1 partij verloren.
Dick van Buuren
