Fianchetto 2 – K4

Krimpen 4 komt niet verder boven water tegen Fianchetto 2

In mijn vorige verslag had ik de optimistische verwachting uitgesproken dat Krimpen 4 langzaam boven water zou komen. Helaas is dit ijdele hoop gebleken. In onze derde wedstrijd zijn wij niet verder boven water gekomen. Wij verloren opnieuw met de droefgeestige cijfers 6,5 – 1,5. Dit keer van Fianchetto 2 dat echt niet behoort tot de sterkere teams.

Als uiterst schrale troost kan worden vermeld dat wij dit keer 1,5 uit 7 scoorden en dus niet, zoals de vorige keer, 1,5 uit 8. Een van onze teamleden was namelijk vergeten naar Schiedam te komen. Wie dat was mag ik uit privacyoverwegingen niet vermelden.

Zowel op verzoek van mij (Eric was verhinderd) als van Fianchetto werd er een partij vooruitgespeeld. Dat gebeurde afgelopen maandag in de Pannenkoe. Onze invaller Rob Scherjon alsmede onze vaste kracht Jos hadden echter niet hun avond. Om de moraal hoog te houden ga ik maar niet dieper in op deze twee nederlagen.

Wij begonnen dus met een 2 – 0 achterstand. Gelukkig scoorde kopman Robert snel een, naar eigen zeggen, saaie remise. Dat ik gek ben op zulke saaie remises spreekt denk ik voor zich.
Vlak daarvoor was Henk opeens een stuk kwijt. Het lag wel bij de afdeling gevonden voorwerpen maar hij kreeg het niet terug. Na het ingaan van eerdergenoemde reglementaire nul stonden we om 21.00 dus al met 4,5 – 0,5 achter.

Resteerden Eddy, Theo en ondergetekende. Eddy liet zich van zijn beste kant zien door een kansrijke aanval op te zetten met een stukoffer voor een handvol pionnen. Zijn tegenstander dacht bijzonder lang na (kenmerk van goede schakers, zie vorig verslag) en concludeerde toen dat hij niet ging verliezen als hij het offer aannam. Eddy dacht vervolgens iets minder lang na (meer hoefde niet) en concludeerde toen dat er niet meer in zat dan eeuwig schaak. De slotstelling was mooi met een geïsoleerde Schiedamse triplepluspion in het midden.

Terwijl Theo aan bord 8 in een rustige, evenwichtige stelling op remise leek af te stevenen vocht ik daarnaast aan bord 7 een zware strijd. Met wit had ik in een KoningsIndier veel stukken op de damevleugel toen Schiedam een koningsaanval ging inzetten. Het zag er allemaal heel dreigend uit. Maar na een geslaagde wandeling langs het ravijn zag ik tot mijn genoegen dat het zwarte gevaar ging verzanden. Nadat Theo door één tel van onbedachtzaamheid zijn partij totaal onnodig vergooid had streed ik manmoedig verder om het halfje binnen te halen. Na een minder actieve zet van mijn tegenstander bood ik hem om 23.10 remise aan in de verwachting dat zijn strijdlust langzamerhand was uitgedoofd. Dit aanbod werd inderdaad geaccepteerd zodat we met drie halfjes de terugreis konden aanvaarden (N.B: “we” is ieder voor zich. Bij Krimpen 4 heeft iedereen een eigen auto. Wij kennen dus geen meerijders)

Maandag 18 december is onze volgende wedstrijd in een uitverkochte Pannenkoe tegen De IJssel 2, met ons het minst sterke team van klas 2B. Dan moet het dus gebeuren!

Peter de Weerd