IJssel 1 – Krimpen 2

Stoomboot Krimpen 2 op koers tegen De IJssel 1

Op Sinterklaasavond speelden wij in Moordrecht tegen De IJssel 1. Niet vaak wordt er op 5 december gespeeld en voor de wedstrijd Barendrecht/IJsselmonde-Zwijndrecht was bijvoorbeeld al naar de vrijdag ervoor uitgeweken. Bij de IJssel ontbraken twee spelers, bij ons een, in de hoedanigheid van Henk Greevenbosch. Supersub Bert ten Wolde speelde mee. Wedstrijdleider Aad vd Berg memoreerde dat Krimpen al drie jaar op rij had weten te winnen, wij er bovendien goed voorstonden en dat het er voor ons dus goed uitzag. De underdog-positie voor zijn club was hiermee ingenomen.

De Sint was ons op dit heerlijk avondje niet vergeten, want alle spelers kregen een zakje pepernoten uitgereikt door de voorzitter van De IJssel, een leuk gebaar. Cadeautjes werden over en weer ook veelvuldig uitgedeeld. Maar dan op het bord, in de vorm van dames, stukken en pionnen.

img-20161206-wa0001

Het eerste cadeau gaf Hans van Nieuwenhuizen op het staartbord, hij gaf een paard, zei het een Trojaans paard met Pxf2. Aanname was verplicht, en nog een loper doneerde de gulle man met Lg3+. De Moordrechtse Koning restte geen keus dan ‘m in ontvangst te nemen. Toen kwam de aap uit de mouw en pakte Hans gretig de dame met Dxd1. Twee kleine cadeau’s in ruil voor een grote, geen slechte deal. Hans gaf hierna zijn dame voor twee torens en hield twee kwaliteiten over en schoof de partij vlot uit.

Zelf was ik erg blij met de openingsstructuur die op het bord kwam. Ik liet mijn tegenstander het loperpaar in ruil voor een dubbele geïsoleerde c-pion. Vaak heb ik al partijen mooi gewonnen in deze structuur: dubbelpion vastleggen, druk opbouwen, stukken maximaal activeren en een pion veroveren met vaak een gewonnen stelling. Nu echter dacht ik even aan mijn standaardplan twee extra zetten toe te voegen om elk tegenspel over de d-lijn in de kiem te smoren. Maar met de tweede zet greep ik goed mis doordat het gewoon een stuk verloor. De stelling was meteen verloren ondanks nog een vergeefs plaagstootje voor ik opgaf. In de analyse vonden diverse omstanders dat ik verschrikkelijk stond vanaf het begin, gelukkig vond ik wat troost in Diederick en Michel die dit, op het eerste gezicht wat raar ogende, stellingstype wel wat vaker gezien hebben. Hans, bemoedigend als hij kan zijn, sprak de hoop uit dat ik dit ook tegen hem zou spelen in de toekomst. Voor nu plaatst ik de partij maar in de categorie: weer wat geleerd en volgende keer (tegen Hans?) beter dan maar.

De teleurstelling van mijn eigen partij werd gecompenseerd doordat de tegenstander van Joop Huijzer ook een stuk weggaf. Wat is het schaakspel soms wreed. Hiermee leek het erop dat de laatste vier borden, vier punten konden opleveren.

Bert ten Wolde speelde tegen een soort dubbelfianchetto-egel-systeem. Nadat hij e5 kon spelen had hij dusdanig veel druk over de diagonaal b1-h7 dat de winst een feit werd. Joop Huijzer stond beter en beter en zijn tegenstander ging in verloren stelling door de vlag. Floris bracht een paard in vijandig gebied, een plek waar paardenvlees blijkbaar op het menu staat, want de viervoeter keerde niet weer, daarmee het punt achterlatend. Diederick liet een toren insluiten, maar van hem moest een halfje komen voor de overwinning, incalculerend dat Michel zou winnen. Op de een of andere manier vlocht Diederick weer een mogelijkheid in de stelling. Zijn tegenstander bood hierop remise aan! Ik adviseerde Diederick met klem dit aan te nemen: “Remise is genoeg!” Diederick dacht dat hij ook kon winnen, maar koos gelukkig toch voor het teambelang en de remise.

Michel van Cappellen had een heel interessante partij met toren, loper en paard tegen dame. Twee vrijpionnen voor Michel. Gewonnen door uitstekende stukkencoördinatie van Michel. Hiermee hadden wij de benodigde 4,5 punt.

Remko Moerkerken voor de gelegenheid op bord 1 had zoals gebruikelijk een knotsgekke partij. Een dame tegen een stuk achter maar alle resterende stukken op de Koning gericht. Zijn tegenstander offerde een toren terug om onder de druk uit te komen. Uiteindelijk verloor Remko toch nog. Ik zou de partij nog wel een willen zien, er zat zoveel in!

Op de terugweg reden we door een wat onduidelijk omleiding de toeristische route over de dijk langs o.a. Gouderak en kwamen voor mijn gevoel wel langs minstens 20 huizen waar wel een regioschaker woonde.

Jan Sluiter, teamleider K2

De IJssel 1  – Krimpen 2      3,5 – 4,5

Leon Jacobse – Remko Moerkerken  1 – 0
Pim te Lintelo – Floris Doolaard 1 – 0
Frank Visser – Jan Sluiter 1 – 0
Frank van de Pavoordt- Diederick Casteleijn 0,5 – 0,5
Hans Lodeweeges – Joop Huijzer 0 – 1
Leen Boonstra – Michel van Cappellen 0 – 1
Gerard van der Wouden – Bert ten Wolde 0 – 1
Rien Duine – Hans van Nieuwenhuizen  0 – 1

Laat een antwoord achter aan Frits van Duin Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

2 gedachten over “IJssel 1 – Krimpen 2”