Het is nooit makkelijk om met het verlies van iemand, op wie je gesteld was, om te gaan. Iemand waar je om geeft en waar je ruim 40 jaar mee hebt doorgebracht.
Op 7 februari 2022 is mijn schaakvriend overleden. Na een kort ziekbed is hij in het bijzijn van zijn familie, in alle rust zachtjes uit het leven geslopen. Hij was net 88 jaar geworden en meer tijd heeft hij helaas niet mogen krijgen.
Ed Singeling was een prachtige man die vele levens positief heeft beïnvloed. Het leven zal voor velen een stuk moeilijker zijn zonder hem. Hij was als een rots in de branding.
Ed had een grote liefde voor de schaaksport, wij voelden dat gedurende de vele jaren dat hij lid was. Ed heeft grote invloed op mij gehad. Zo leerde hij mij de Nederlandse taal beter te begrijpen. In veel gevallen was hij mijn taalcorrector. Zo van, je schrijft dit wel goed, maar beter wordt het als je het zo stelt. Altijd gevolgd door een verbeterde versie en soms wel 2 andere versies.
Zijn soepele pen stond garant voor buitengewoon leesbare en soms vermakelijke stukken en verslagen.
In 1977 werden wij beiden lid van de Krimpense schaakvereniging. Ook heeft Ed zich vele jaren ingezet als lid van het bestuur van de schaakvereniging. Zoals Eddy zelf zei, ik had een schrijfmachine en dat was voldoende om mij bestuurslid te maken.
Veel uren brachten we door achter het schaakbord met wisselend succes voor ons beiden.
De uurtjes na het schaken op maandagavond waren veelal de kers op de taart. Allerlei onderwerpen passeerde de revue, waarbij Ed meestal de boventoon voerde.
Over de getalenteerde jeugd, die nu met succes in het 1e team spelen, kon Eddy het volgende opmerken: “En dan te bedenken dat ik hen indertijd de paardensprong nog heb uitgelegd”.
De laatste tijd ging zijn gezondheid hard achteruit. Op 9 februari kwam dat lang gevreesde bericht.
Twee weken voor zijn overlijden was ik nog op bezoek bij hem. Hij tikte op zijn voorhoofd en meldde dat het daar nog prima werkte.
Zonder Ed wordt het een moeilijke weg, maar we zullen zijn woorden volgen; kijk vooruit en zet door.
Dick van Buuren
2 gedachten over “In Memoriam Ed Singeling”
Ik was nog maar kort lid van de schaakvereniging toen ik nabij het Shell tankstation de Nieuwe Tiendweg over wilde steken. Er kwamen een paar auto’s aan, dus wachtte ik. De voorste minderde vaart en signaleerde daarmee dat hij ging stoppen om mij te laten oversteken. Terwijl ik voorlangs de inmiddels stilstaande auto aan de oversteek bezig was hoorde ik een korte beschaafde kick uit de claxon komen. Ik keek de auto in en zag de bestuurder mij vriendelijk toezwaaien. Binnen een seconde zag ik wie het was : die aardige groepsleider op de schaakclub, Ed Singeling.
Ik wist toen nog niet dat ik hem ooit als groepsleider zou opvolgen, maar niet nadat hij mij het vak had geleerd en het KeizerLING systeem had uitgelegd. Altijd zijn wij in gesprek gebleven over allerlei onderwerpen, zeker ook over de verschillende wedstrijdsystemen die de schaakwereld kent.
Met een dankbaar gevoel herdenk ik mijn mentor Ed Singeling.
Theo Heukels
Dank Dick.