Teleurstellende middag voor Krimpen 1
Met goede hoop zagen we de wedstrijd tegen Stukkenjagers 1 tegemoet, dit gevoel werd gevoed door het goede resultaat uit de vorige ronde tegen DSC. Helaas bleken we niet in staat om ons “thuisnadeel” te keren. Het werd opnieuw een vrij kansloze nederlaag met 3-7. Een rondje langs de borden. Aan bord 1 stond Harold al na de opening praktisch verloren. Het zag er allemaal heel eng uit met een zwarte koning die noodgedwongen een bijzondere vluchtroute uit het centrum moest volgen; van e8 over e7 naar f6 en dan naar g7. Wonder boven wonder bleef hij in leven en wist zijn tegenstander steeds opnieuw voor lastige keuzes te stellen. Tenslotte wist hij als een ware Houdini de remisehaven binnen te varen. Arne wist dit keer niet met voordeel uit de opening te komen en moest een mindere stelling verdedigen. Heb niet de gehele partij kunnen volgen, maar het leek mij een vrij kansloze nederlaag. Rini Kuijf heeft naar eigen zeggen een goede stelling niet tot winst weten te voeren na het missen van een zet. Ook Frans Cuijpers zag geen kans te winnen. Zijn activiteit op de koningsvleugel werd goed gecounterd, zodat onze beide kanonnen met remise genoegen moesten nemen. Aan bord 5 leek Kevin het Gesloten Siciliaans van zijn tegenstander goed op te vangen en kwam zelfs een pion voor. Hier rekende ik op een overwinning, maar helaas liep het heel anders. Wat er fout is gegaan heb ik niet gezien, maar dat het eindspel kansloos was wel. Aan bord 6 gaf Wiggert het goede voorbeeld, wat deze middag door geen enkele Krimpenaar werd gevolgd. Hij overspeelde IM Herman Grooten en produceerde een partij uit een stuk. Hij was ook als eerste klaar en bracht ons zo zelfs heel even op voorsprong. Floris trof een sterke opponent en in een gecompliceerde partij moest hij het onderspit delven. Mijn hoop was op Diederick gevestigd, die een tegenstander met een lagere rating trof. Helaas was bij hem de vorm ver te zoeken en hij verloor materiaal. Ook hier was het eindspel met een kwaliteit minder kansloos. Aan bord tien speelde Marcel zijn, sinds dit seizoen, favoriete opening. Even leek hij wat druk te ontwikkelen op de zwarte c pion, maar hij had zich misrekend. Zijn stand stortte in en diende verder te spelen in een verloren positie. Marcel kreeg de kans om wat materiaal terug te veroveren en te ontsnappen naar een toreneindspel met een pion minder. Het was 2 tegen 3 op 1 vleugel, wat uitstekende remisekansen biedt. Die kans liet hij niet ontglippen en remise was dan ook de beloning. Zelf speelde ik aan bord 9 tegen Cesar Becx. Na een voor mij onbekende openingsvariant, ging Cesar op pionnenroof en sloeg met zijn dame mijn b7 pion. Daarvoor kreeg ik heel veel activiteit van mijn stukken tegen zijn open koningsstelling. Dat ik erg goed stond bleek uit het remiseaanbod van Cesar, iets wat hij later in de partij nog een keer herhaalde. Beide keren sloeg ik dit af in de overtuiging dat ik gewonnen stond. Het bleek allemaal niet zo makkelijk uit te maken en mijn bedenktijd slonk steeds verder. Dit was in de tijdnood van Cesar, maar tenslotte had ik zelfs iets minder tijd over, een aantal zetten voor de tijdcontrole. Tenslotte ging ik herhaling van zetten uit de weg om daarna niet de winst te vinden in een complexe stelling. Nadat de kruitdampen waren opgestegen bleef ik met een verloren positie zitten. Het “sorry” van mijn tegenstander kon ik alleen maar beantwoorden met “geen sorry, ik heb het zelf gedaan”. Een ongelukkige nederlaag die veel pijn deed, niet alleen voor uw verslaggever maar ook voor het gehele team. Volgende keer tegen LSG 2 dient er uit een ander vaatje getapt te worden, ondanks het “thuisnadeel”.
Peter Glissenaar
