Krimpen 3 KNSB – Goes 2

Een verslag van deze wedstrijd kan helaas niet beginnen zonder eerst de situatie aan de eerste drie borden te vermelden. De teamleider van Goes 2 leverde een keurig geprint overzichtje in van de teamopstelling waaruit bleek dat ze met 5 spelers de wedstrijd wilden spelen. Mij is niet bekend wat de oorzaak van dit gebeuren was en over verontschuldigingen heb ik ook niets vernomen. Het lijkt erop dat de teamopstelling bepaald niet om 5 voor half elf ’s ochtends gemaakt was….

Duidelijk is dat een wedstrijd mag gespeeld worden met het aantal spelers gelijk aan de helft plus 1. Reglementair is er dus niets aan de hand voor zover ik weet. Maar het lef om te beginnen met 5 spelers zonder vermelding vooraf hierover is niet iets wat ik bewonder om het zachtjes uit te drukken.

De resterende 5 Krimpenspelers leverden een ruim voldoende 3½ punt zodat de einduitslag een mooie 6½ – 1½ werd.

Hoe kwam dit tot stand:

Lorin leverde het eerste punt aan. Opnieuw een Spaanse variant met een spoedig f5. Wit stelde zich nogal bescheiden op en in de verwikkelingen die volgden ging er een stuk verloren voor wit.

Jan Sluyiter en Hans Ranft speelden beide een uiterst solide partij. Bij Jan was het ingewikkeld maar een afwikkeling die eindigde met een paardvork op c7 leverde al snel een vol punt op. Bij Hans was het totaal anders. Hij speelt volgens mij al jaren met wit iets met c4, g3, Lg2, d3 en e4. Dat levert vaak een duidelijk veldoverwicht op en als zwart het rustig aan doet, heeft hij meestal een zware middag. Zo ook nu, hoewel het slotspel met een aantal uiterst nauwkeurige torenzetten mooi was om te zien. Prima punten allebei.

Bij David was het vanaf het begin nogal spannend. Hij leek voortdurend met zwart het initiatief te hebben, maar ergens moet hij iets gemist hebben. Wit kon net aan ontsnappen met een eeuwig schaak met Pg5 en een dame op de diagonaal a2-g8. Zwart moest berustten in eeuwig schaak want de mogelijkheid Kf8 was duidelijk riskant (bleek achteraf verliezend te zijn). Maar gezien de score op dat moment was een remise was een remise meer dan voldoende.

Resteert de partij van onze teamcaptain. Hij zal niet vaak meegemaakt hebben dat zijn 1.e4 c5 2.c3 ertoe leidde dat de zwartspelers in diep gepeins verzonk. Na ca. 30 minuten (…) kwam er een zet en na circa 8 zetten stond er iets op het bord wat het meest leek op het Konings-Indisch Vierpionnenspel met f4-e4-d4 en nog c3. Het leek nogal erg moeizaam voor zwart maar toen Hans besloot tot 0-0-0 en een opmars van e5 ging er ergens iets mis. Ik heb het beslissende moment helaas gemist, maar als zwart straffeloos een volle toren kan offeren op e5 met lopers op g7 en f5 die de witte stelling inschijnen begrijpt U dat het mis was. Zijn broer Peter en ik hebben staan te piekeren hoe wit zijn stelling nog enigszins speelbaar kon houden maar Hans pleegde snel harikiri waarmee de slotstand op het bord stond.

Joop Huijzer