Zon gaat onder voor Krimpen 4
Maandagavond heeft Krimpen 4 afscheid moeten nemen van de tweede klasse van de RSB. Met 12 bordpunten uit 56 partijen bleven wij wel zeer ver verwijderd van het “Meisterdrittel’, een score van 33 procent die kan worden beschouwd als een minimaal fatsoenlijke prestatie in een schaaktoernooi. In de laatste ronde gingen wij (thuis) met 1,5 tegen 6,5 ten onder tegen Erasmus 3, weer zo’n team met aan elk bord 200 tot 300 ratingpunten meer.
4 overwinningen en 12 remises na een halfjaar schaken: het is niet om over naar huis te schrijven. Laat ik beginnen met onze helden te eren die een “tweedeklasoverwinning” op hun naam konden schijven. Om te beginnen Peter van Wieringen die helaas alleen thuiswedstrijden wil spelen. Daarvan hadden we er dit jaar maar drie. Peter haalde daarin de formidabele score van 2,5 uit 3. Ik vind dat daarvoor op de komende jaarvergadering een speciale beker moet worden uitgereikt: de Peter van Wieringen trofee voor de beste debutant in de RSB-competitie. De eerlijkheid gebied te zeggen dat Peter maandagavond een onwaarschijnlijke hoeveelheid geluk had doordat zijn tegenstander in een totaal gewonnen stelling een toren wegblunderde. Maar het geluk is met de sterken (en het ongeluk natuurlijk met de zwakken).
De andere twee overwinningen werden binnengesleept door Eric (2 uit 6) en Eddy (2 uit 5)
Verder bewees kopman Robert zijn grote waarde voor het team door remisekoning te worden met vier remises. Daarmee kwam ook hij uit op 2 uit 6.
Voor alle andere vaste spelers en invallers – samen tien spelers – kwamen tot 7 remises en 29 nederlagen. De tweede klasse was dus voor hen een nachtmerrie.
De vraag of dit voor ons een even treurig als leerzaam jaar kan ik niet beantwoorden. Afrondend heb ik dan ook geen zin meer om in te gaan op individuele partijen. Een uitzondering wil ik maken voor Jos – met mij de enige die alle wedstrijden heeft gespeeld. Had ik mijn remise als een paar maanden terug gescoord, voor Jos was het nu de laatste kans. Hij kwam zonder problemen terecht in een pionneneindspel waarin voor beide spelers gold dat elke winstpoging met de dood zou worden bekocht. Blij en opgelucht ging Jos dus met zijn half geredde eer terug naar Nieuwegein.
Peter de Weerd
| Krimpen 4 | Erasmus 3 | ||||
| Henk Stam | – | A. van Berkel | 0 | – | 1 |
| Erick Hill | – | G. Donze | 0 | – | 1 |
| Evert Hoogervorst | – | J. Smit | 0 | – | 1 |
| Jos Visser | – | P. Wilhelm | ½ | – | ½ |
| Eddy Hermans | – | G. Kastelein | 0 | – | 1 |
| Peter de Weerd | – | E. Verhoef | 0 | – | 1 |
| Peter van Wieringen | – | R. Verkaik | 1 | – | 0 |
| Theo Heukels | – | H. Pijpers | 0 | – | 1 |
| Resultaat | 1½ | 6½ |
