Krimpen 3 raakt de rode lantaarn kwijt

Het resultaat telt, maar hoe staan we nog op het veld?!

Om met de woorden van de voorzitter te beginnen: “Voldoende werk aan de winkel”, dat kun je wel zeggen. Het eerste mag dan bovenaan staan in hun klasse maar was het niet nog beter geweest dat het derde zich al had veilig gespeeld en het tweede om het kampioenschap had meegedaan?! Dat lijkt me beter voor een evenwichtige externe competitieopbouw van team 5 naar team 1. Wij hebben als derde team in ieder geval weer keihard voor (het masterplan?!) gevochten en staan nog net op het veld. De winst (4.5-3.5) tegen Spijkenisse, nu hekkensluiter, was verdient maar kwam wel moeizaam binnen.

We zijn dus nog lang niet veilig en komen na de nog openstaande wedstrijd in deze ronde, van concurrent WSV1 tegen RsR Ivoren Toren 3 in 1A, op de een-na-laatste plaats, en dus op degradatie te staan. Er dus vanuit gaande dat RSR gewoon wint van WSV1 levert dat dat team vast enkele bordpuntjes op en gaat deze directe concurrent ons op bordpunten voorbij. De laatste wedstrijd, ronde zeven, verliezen zij ook want ze spelen dan tegen Erasmus 1 de nummer 1 en kampioenskandidaat van onze poule.

Wij hebben het in de laatste ronde beslist wat makkelijker maar onze opponent, nummer 3 in de rangschikking, is een heel grote maat. Omdat een gelijk spelletje volstaat is statistisch onze kans misschien wat groter. Maar wat is statistiek, net zo iets als een masterplan, het is maar net hoe je het bekijkt. Neem nu Kees op bord acht. Zelf ben ik niet zo’n fan van tactische opstellingen maar als je wint heb je als teamleider gelijk, dus Kees vocht op bord 8. Het gelijk haalde Kees net niet. Hij stond ietsje beter in een complex eindspel tegen een tegenstander die hij misschien kon hebben. De teamleider gaf Kees de hint dat een gelijk spel meer dan voldoende zou zijn, eigenlijk zei de teamleider tegen Kees dat hij remise moest aanbieden, zoeken, afdwingen en incasseren. Maar Kees wilde wat repareren in zijn score voor het team en speelde door voor de winst. Hoe groot de kans is weet ik niet maar hij greep mis en het eindspel glipte hem door de vingers. In de laatste wedstrijd zouden we het lot niet zo moeten tarten.

Dat deed David op bord 1 juist wel maar hij slaagde ook nog bijna. Ook hier een erg complex eindspel met remiseachtige trekken. David maakte een goede keuze door met een vrijpion snel te gaan lopen. Helaas gaf hij deze pion pardoes weg en kon toen alleen nog hopen op een blunder van de tegenstander. Toen die met 2 verbonden pionnen en paard tegen paard rustig ging bouwen hielp geen statistiek meer. Twee nullen in deze tactische opstelling had officieel 1-1 kunnen zijn maar het was wat het is!

Robert en Floris bewezen de statistiek wel een goede dienst. Hun rating was ietsje hoger dan die van hun tegenstanders en op papier zouden zij licht favoriet kunnen worden genoemd. Maar het verschil was ook weer niet zo groot dat de punten geteld konden worden, beslist niet. Met mooie combinaties won Robert een pion en Floris de kwaliteit. En wat bij beide opviel was dat zij niet overhaast maar zeer gedecideerd gingen manoeuvreren. Robert haalde de Dame terug van een actieve voorpost naar binnen de eigen stelling. Een mooie manoeuvre want deze centralisatie bood weer goede bouwmogelijkheden en uiteindelijk met een pion meer ontstond een drukstelling die met nog een combinatie werd beslecht. Floris, met zijn kwaliteit meer, deed het nog wat bedachtzamer en ontwikkelde op de damevleugel steeds meer overwicht. Hij won steeds meer goede velden, positioneerde zijn stukken op steeds betere plekken en overvleugelde zijn tegenstander letterlijk en figuurlijk. Twee mooie en belangrijke punten waardoor we gelijk kwamen en de statistiek aan onze zijde vonden.

Adri had ondertussen remise gespeeld met zwart. De kleur waar hij statistisch gezien wat minder mee uit de voeten kan. Ook in deze partij leek even de kans voor zijn tegenstander maar Adri creëerde net op tijd nieuwe dreigingen en kon de stelling neutraliseren. Gezien het ratingverschil statistisch een half puntje verlies maar gezien het partijverloop beslist een zeer belangrijk half punt winst, 2.5-2.5 dus.

Ik volgde wel weer de kansberekening. Mijn tegenstander verzuimde net na de opening in “mijn” Aljechin de-daarom-speel-je-toch-niet-de-aljechin zet te spelen. Dat is meestal zo’n zet die wit een belangrijk voordeel geeft, die er zo maar is, waardoor je eigenlijk geen Aljechin moet spelen. Maar toen deze zet niet uit zijn vingers kwam op zet 10 kon ik de partij naar mij toetrekken binnen een zet op vijf. Ik won vrij snel een paar pionnen en kwam niet meer in gevaar. Een puntje voor met nog twee partijen te gaan.

Remko zat tactisch op bord 2 en had een zware tegenstander, de sterkste speler van het team van Spijkenisse. Waar Remko normaliter veel aanvalskracht weet te ontwikkelen kwam dat vandaag minder uit de verf. Statistiek maakte het hem deze avond niet makkelijk want de iets meer dan 100 ratingpunten verschil vertaalde zich inderdaad naar overwicht van zijn tegenstander op het bord. Wat zijn tegenstander erg goed deed was de eigen zwakke punten in de stelling afdoende beschermen waardoor de aanvalskunstenaar Remko geen enkel aanknopingspuntje vinden kon. Ook een pionoffer hielp niet want de tegenstander gaf geen krimp. Zo op het oog een reguliere en terechte overwinning van zijn tegenstander, 3.5 – 3.5.

Dus alles hing af van de partij van Bert. En wat een zinderend gevecht was dat zeg. Bert vertelde dat hij de partij zo scherp mogelijk opzette, in het belang van het team zoals ik een paar keer heb gepropagandeerd. Prachtig! En dat ging op bord 4 gepaard met een open stelling waarin Bert een pion kwijt raakte in het middenspel met goede compensatie, lees veel open lijnen, actieve dame, toren en loper. Statistisch gezien had zijn tegenstander het natuurlijk beter kunnen spelen maar Bert deed het echt heel goed. Continue kleinere en grotere dreigingen in de stelling vlechtende kwam zijn spel goed tot zijn recht. Met groot gevoel voor positie vloerde hij zijn tegenstander in het eindspel met zware stukken en konden we de winst vieren. Poooeeeeeeeeh wat een wedstrijd zeg, spannend!! Op naar de 18^de maart voor de allesbeslissende wedstrijd tegen Overschie waar we een gelijkspelletje er uit moeten zien te peuren. Helaas kan ik niet meedoen maar we zullen veel statistiek en tactiek in de opstelling moeten brengen om dat kansje te benutten. Ik benijd Floris, onze jonge teamleider niet, want waar moet hij nu voor kiezen, welke kant van de statistiek kiest hij, het is maar net vanuit welk perspectief je kijkt?! Fingers crossed!

Gosse Romkes