Krimpen 5-Barendrecht IJsselmonde 4

Verlate Sinterklaasavond voor Krimpen 5

De wedstrijd van Krimpen 5 tegen het combiteam Barendrecht/IJsselmonde 4 (verder BIJ 4 te noemen) was oorspronkelijk gepland op Sinterklaasavond. Van ons team wilden er genoeg mensen op die avond spelen. Maar BIJ 4 wilde graag uitstel en dus werd de wedstrijd twee weken verschoven richting de Kerst.
Eigenlijk kan schaken op Sinterklaasavond niet in deze tijd van de heftige zwartepietdiscussie. In onze meesterlijke sport is wit geprivilegieerd boven zwart en dat zal altijd wel zo blijven. Maar dit terzijde.
Wij leken verzwakt doordat Eddy door de griep was geveld. Maar onze supersub Peter van Wieringen (verder PvW te noemen om verwarring met schrijver dezes te vermijden) was beschikbaar. Op mijn vraag “wil je als invaller spelen aan het bord van Eddy” (bord 3) antwoordde PvW “neen, laat mij maar voorzichtig zijn”. Dus ging PvW naar bord 6 en schoof ik door naar het bord van Eddy. Deze maakte zich overigens heel ongerust of het zonder hem wel zou lukken en of hij, koortsig en al, niet in een koelwagen moest komen voorrijden. Deze suggestie heb ik natuurlijk krachtig van de hand gewezen omdat a) niemand onmisbaar is; b) een zieke Eddy anderen zou kunnen besmetten.
Ik had het genoegen als eerste klaar te zijn. Mijn tegenstander speelde na 1.e4, c6 (ik speel altijd Caro-Kann); 2.d4,d5. 3.Pc3, exd4 de verrassende gambietzet 4. Lc4. Of Arjo van Dijk wist dat deze zet al in 1925 is gespeeld in de partij von Hennig-Carls weet ik niet. Wat ik wel tijdens het schrijven van dit verslag heb kunnen nagaan, is dat Euwe in zijn openingsboeken deze gambietzet noemt en aantekent dat wit slechts matige compensatie krijgt voor de geofferde pion. Maar ook zonder Euwe had ik al het vermoeden dat hier geen sprake kon zijn van een “dangerous weapon”. Ik zette de geofferde pion daarom onmiddellijk op een depositorekening in het vertrouwen aan het einde van de partij voldoende rendement te kunnen binnenhalen. Mijn tegenstander maakte het mij echter wel erg makkelijk door plotseling met een verlaat Sinterklaascadeau aan te komen: een volle toren. Daarmee was de partij gespeeld (1-0).
Alle tijd dus om de andere partijen te volgen. Gelukkig bleef mij deze keer het fenomeen “wegvluchtende snelle verliezers” bespaard en was iedereen langdurig met zijn partij bezig.
Robin vergrootte aan bord 4 halverwege de avond de voorsprong. In een dynamische stelling had hij de meeste ruimte waardoor hij een aanval kon inzetten tegen de langgerocheerde zwarte koning. Zoiets is een pupil van Harold wel toevertrouwd (2-0).
Aan bord 7 kreeg Arie ineens visioen van mat in 1. Hij was echter niet aan zet en wit kon vluchten in eeuwig schaak. Het verdedigen tegen eeuwig schaak dient echter nauwkeurig te gebeuren. Anders kan eeuwig schaak plotseling overgaan in direct mat. Dat overkwam Arie die dan ook geheel verbouwereerd zijn lot incasseerde (2-1). Wat echter voor Arie pleitte is dat hij geen snelle wegvluchter was maar rustig achter zijn bord bleef zitten om naar de borden 6 en 8 te kijken.
Henk speelde een bord 2 een evenwichtige partij. Om complicaties met ongewisse afloop te vermijden bood hij remise aan. Dat werd geaccepteerd (2,5–1,5).
Jos had het aan bord 5 zichtbaar naar zijn zin. Hij verorberde een paar pionnen en won vervolgens ook nog een stuk. Hoewel een witte vrijpion op e7 er dreigend uitzag was de stelling dan ook voor wit verloren. Jos kreeg het daardoor nog meer naar zijn zin: 3,5-1,5.
Waren onze middenborden dit keer op dreef, onderin ging het minder goed. De trouwe aandacht van Arie voor de borden 6 en 8 leidde helaas niet tot punten, zelfs geen halve. PvW belandde in een lastige stelling. Qua materiaal ging het nog wel goed (T + 2 pi tegen L + P). Maar de witte monarch kreeg het steeds benauwder en eindigde in een dodelijke wurggreep. Ik had Arjen aan het laagste bord gezet om zijn kansen op een punt te maximaliseren. Maar hij kwam geen moment in de wedstrijd en zag zijn stelling langzaam afbrokkelen tot er geen houden meer aan was.
Weg voorsprong! Alleen onze kopman Eric was nog in actie. Hij stond het grootste deel van de partij een pion voor. Hard werken voor de winst dus. Maar Eric deed dit met rust en volharding, maakte geen fout en haalde zo het winnende punt binnen: 4,5-3,5.

Peter de Weerd

Krimpen 5-Barendrecht IJsselmonde 4       4,5 – 3,5

Eric Hill – Meindert de Neef 1-0
Henk Stam – Marcel Wijnen 0,5 – 0,5
Peter de Weerd – Arjo van Dijk 1-0
Robin Schenker – Ab Kruipt 1-0
Jos Visser- John van der Linden 1-0
Peter van Wieringen – Stefan Wijnberg 0-1
Arie de Kwant – Roel de Hoop 0-1
Arjen Postma – Erik Wijnberg 0-1