Punt voor het viertal
Voor de tweede maal op rij een gelijkspel voor het viertal. Ditmaal zonder remises, 2x winst en 2x verlies derhalve.
De avond begon met drie spelende borden. De tegenstander van Rob zou wat later komen en die arriveerde inderdaad na een kwartiertje. Nu speelden we compleet. Maar er zouden nog twee mensen van Shah Mata komen.
Dat waren de wel aangekondigde niet- spelende teamleider en een niet aangekondigde supporter. Daar kwam ik aan het eind van de avond achter door te vragen of de tweede mij niet bekende man misschien ook van Shah Mata was. En dat was dus zo. Maar het echte vreemde aan dit verhaal is dat ik bij mijn weten de niet-spelende teamleider nooit de hand heb gedrukt. Ik geloof dat die alweer weg was bij het einde van de laatste partij. Die duurde namelijk nogal lang. Erg was dat niet want het was Leo die hier rustig en mooi de winst binnenhaalde. Hij had na alle ruilen wat pionnen en een paard overgehouden maar moest in het eindspel daarmee eerst een vijandelijk duo vrijpionnen in toom houden. Dat ging en haalde onderwijl op de andere vleugel een dame. Het paard en de nieuwe dame konden toen gegeven worden voor die pionnen waarna er met twee overgebleven losse vrijpionnen op de andere vleugel een gewonnen stand overbleef. De tegenstander gaf zich echter niet zomaar gewonnen maar bood Leo een aantal malen pat aan toen diens pionnen de achterste rij begonnen te naderen. Dat werd echter niet aangenomen en toen de laatste reёle patmogelijkheid verdampt was volgde direct de opgave. Mooi gespeeld van Leo!
Maar veel eerder al had Rob de winst binnen. Steeds wanneer ik naar het bord keek zag ik zijn overwicht groeien totdat ik de beginstand terug zag met de witte koning op het middenterrein geparkeerd. Goed gedaan van Rob die met 2½ uit 3 topscorer van het team is.
Ik speelde tegen een volgens het RSB competitieprogramma ratingloze tegenstander. Maar schaken kon de man heel goed! Tegen zijn 1. c4 speelde ik Hollands met de gedachte het actief aan te pakken. Hij rokeerde kort. Ha, dacht ik, dat wordt aanvallen. Het probleem is dat ik in zulke stellingen niet goed weet waar mijn koning op te bergen. Ik besloot lang te rokeren met de idee zijn waarschijnlijke tegenaanvallen op die vleugel tijdig te kunnen neutraliseren. Die aanvallen kwamen er ook maar helaas was ik een beetje te laat met mijn tegenmaatregelen. In tijdnood en onder hoge druk eindigde de partij abrupt met een onreglementaire zet van mij die me de dame kostte. Jammer, maar ik troost me maar met de gedachte dat het toch al verloren was. Nog steeds verbaasd over het goede en doordachte spel van deze ratingloze (?) schaker ging ik eens kijkje nemen op de KNSB ratinglijst om daar te ontdekken dat er het getal 1552 achter zijn naam staat!
Ook deze ronde moest Marriёt helaas het hoofd buigen. Het einde van de partij heb ik niet gezien maar zag daarvoor bij haar wel op iedere vleugel een dubbelpion en een dreigende invasie via één van de daardoor ontstane open lijnen. Ik denk dat dit het verklaart. Als ik het fout heb hoor ik het wel van haar en zal er in een volgend verslag op terug komen.
Theo Heukels, teamleider
Krimpen V1 – Shah Mata V1. 2-2
Theo Heukels – Kees Stuik 0-1
Rob Scherjon – Leon Mooren 1-0
Leo Koot – Jos de Rooij 1-0
Marriët Pols – Aad van Sabben 0-1
