Open Capels Jeugdkampioenschap

Vijf deelnemers, vier kleedkamers, drie 4e prijzen, twee groepsleiders, één uithangbord, één toernooibegeleider en één loopmoeder. Dat typeerde de deelname van SV Krimpen aan het schaaktoernooi van onze buurgemeente Capelle aan de IJssel.

Het Open Capels jeugdkampioenschap vond plaats op een enigszins ongewone locatie, namelijk in het clubgebouw van Rugbyclub Sparta aan de Bermweg. Enigszins lastig te vinden met de navigatie, maar gelukkig zagen we al van ver Andre Grootenboer in een fluorescerend gele jas staan. Hij had een schaakbord in zijn handen en stak dat elke keer als er een auto aankwam als een soort uithangbord omhoog. Dat kon niet missen! Opgelucht stuurde ik mijn auto het parkeerterrein op, ondertussen mijn duim opstekend naar deze redder in nood, die de kou trotserend, vele ouders het zoekend ronddwalen bespaarde.

Toen wij de warme en gezellige kantine binnenkwamen konden we tot onze verbazing geen enkel schaakbord ontdekken. ,,Even vragen, hoor!” ,,We schaken beneden!” kregen we als antwoord. ,,Oké, op zoek naar de trap, dus!” Nergens konden we echter de trap vinden. Dan toch maar wachten op wat komen ging. Het duurde echter en het duurde maar…

Het toernooi (met 88 deelnemers verdeeld over 11 groepen) liep namelijk flink uit.  Vanwege de grote flexibiliteit van de organisatie, konden niet-van-te-voren-opgegeven deelnemers gewoon meedoen. Dit resulteerde echter wel in een half uur vertraging…

Intussen werd ons duidelijk dat we helemaal buitenom naar beneden moesten. Aan de andere kant van het gebouw waren er (half ondergronds) diverse kleedruimtes, die elk een aantal schaakgroepen herbergden. Lennart deed mee in groep 3 en zat samen met Paulien en Cornelis (beiden groep 4) in dezelfde kleedruimte. Hun groepsleider was Jan ten Brinke.

img_0027

Een kleedruimte verder (waarvoor je helaas ook weer buitenom moest gaan) zat Niels. De kleedkamer daarnaast was het domein van Wiggert Pols. In verband met een maatschappelijke stage maakte hij hier zijn debuut als groepsleider. Hij liet zich van zijn beste kant zien en was al twee uur van te voren aanwezig om te helpen (met dank aan Theo Heukels, die hem bracht!). Wiggert bewaakte de tijd nauwgezet en de twee groepen die onder zijn leiding stonden, konden bij de vijfde ronde hun oorspronkelijke tijdschema weer volgen. Dit trouwens mede dankzij ondergetekende, die diverse malen door de kou naar de kantine liep om daar kinderen op te trommelen, die niet vanzelf kwamen opdagen. Je moeder als loopjongen… Het kan verkeren!

Daarnaast vervulde ik nog een andere belangrijke functie, namelijk die van moeder van een andere debutant. Dat was Jonathan, die voor het eerst aan een toernooi mee deed en het in groep 11 mocht proberen. En dat deed hij met wisselend succes. De eerste partij eindigde in remise, omdat er alleen nog maar twee koningen op het bord overgebleven waren. Zijn tweede partij leek hij dik te winnen, maar toen opeens was het pat! Oeps, klein foutje! Maar wel leerzaam, natuurlijk! De derde partij wist hij te winnen. Het ging prima en omdat Jonathan elke keer best een heel poosje zat te schaken, dacht ik bij aanvang van de vierde partij dat ik wel even een paar foto’s kon gaan maken. Hoewel ik snel weer terug was, was het toch maar net op tijd. Jonathan was de kleedkamer al uit en keek zoekend om zich heen. En toen ik naar zijn gezicht keek, wist ik het al: ,,Ben je in de herdersmat getrapt?” Zijn tegenstander was echter een vriendelijk jongetje en vroeg: ,,Zal ik jou uitleggen hoe de herdersmat werkt?’’ Jonathan ging gedwee met hem mee. Wat een leerzame middag!! Na nog twee verliespartijen en een remise kwam hij op een puntentotaal van 2,5 uit 7! Niet slecht voor een eerste keer. En vooral ook knap dat hij bewees prima tegen zijn verlies te kunnen.

img_0010

Nu nog even snel wat over de andere deelnemers, die al wat meer toernooi-ervaring hebben. Ze hadden hoegenaamd geen pauzes, omdat men begrijpelijkerwijs het liefst wat tijd wilde inlopen (wat echter niet zo best lukte, omdat de partijen in de hogere groepen ook vaak wat langer duren). Zo hadden ze soms zelfs geen tijd om hun consumptiemuntje in te wisselen bij de kantine…

Lennart leek in eerste instantie op een prijs af te stevenen met 3,5 uit 5, maar verloor de laatste twee partijen. ,,Loper ingesloten!” ,,Eerst paard opgesloten, daarna een röntgenaanval en toen was het makkie!” ,, Domme zet!  Mat in één!” Zo klonken ongeveer de commentaren, die ik uit zijn mond optekende.

img_0025

Paulien had het aanvankelijk zwaar, maar kwam later wat meer op dreef. De laatste partij sloot ze winnend af en met drie remises kwam ze uit op 2,5 punt. ,,Net zoveel als jou, Joon! Boks!” Daarbij kan nog worden verteld dat ze één keer bofte met pat . Daarnaast had ze ook een keer de pech door haar tijd te gaan op het moment dat ze met mat-in-één de partij had kunnen winnen.

Cornelis had een prima start. Vier overwinningen en één verliespartij in de eerste vijf partijen leek veelbelovend. Helaas verloor hij, net als Lennart, zijn laatste twee partijen. 4 punten in totaal!

Niels kon de eerste twee partijen op zijn naam schrijven. De derde partij verloor hij echter: ,,Af en toe een paar stukkies weggegeven en toen was het mat!” ,,Hoe bedoel je? Stukkies weggeven?” ,,Nou ja, eerst een loper, toen een paard en nog een halve toren…!” ,,Halve toren…???” Ik begreep er niets van. Maar de uitleg verduidelijkte het helemaal: ,,Ja, een toren tegen twee pionnen!” Over de vierde partij vertelde Theo mij dat de tegenstander van Niels dacht ‘en passant’ te kunnen slaan. Gelukkig lette Niels goed op, want het ging niet volgens de regels… Niels won de partij. Na nog een remise, een verliespartij en een winstpartij kwam hij op 4,5 punt. Daarmee was hij in ieder geval zeker van de 4e plaats (die in de RSB grand prix ook nog een beker oplevert).

Bij de prijsuitreiking wachtten ons nog een paar verrassingen. Ook Lennart (d.m.v. loting) en Cornelis hadden, net als Niels, een vierde prijs in de wacht gesleept. Bovendien mocht elke deelnemer iets uitkiezen van een speelgoedtafel, waardoor ook Paulien en Jonathan niet met lege handen naar huis terugkeerden.

Marianne Pols

 

 

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Een gedachte over “Open Capels Jeugdkampioenschap”