OSV – K2-KNSB

OSV – Krimpen KNSB-2             6½-1½

In de auto terug met Remco en David ging het uiteraard ook over de wedstrijd. Eén van de conclusies: het heeft geen moment méégezeten.

Het is natuurlijk te makkelijk om zo’n grote uitslag alleen aan ontbreken van geluk te wijten. Vanaf het begin:

Bord 1 had ik zelf. Grieperig, slechte resultaten en een heel vroeg remiseaanbod. Na overleg met Hans heb ik besloten om het aan te nemen. De stelling kende ik eigenlijk niet, ad me laten verleiden tot een vorm van gesloten Siciliaans die me niet zo ligt, dus remise aangenomen.

Een rondje langs de borden daarna leerde dat het niet zo slecht leek te staan. Alleen Hans aan bord 3 had het moeilijk tegen een oude IM (!). Ook de andere Hans stond gedrongen, maar de overige borden stonden m.i. gelijk of beter.

Snel hierna bleek dat Remco de openingsprobleempjes te boven was en per zet beter kwam te staan. De tegenstander wist zich geen raad met het Jänisch gambiet en Remco kon al snel de partij elegant uitmaken met een aantal schijnoffers.

Anderhalf punt dus en goede stellingen bij Peter (2), Cees (5) en David (7), wat minder bij de Hansen (3 en 8) en Minte (4). Een redelijke kans op een goede uitslag. Met de eerste kopregel van dit verhaal begrijpt U dat het vanaf nu wat minder vrolijk wordt!

Als eerste ging David in de fout. In een afwikkeling bleek hij een stuk achter te blijven waarvoor geen enkele compensatie aanwezig was. Heel jammer want de indruk dat hij erg goed gestaan had werd al snel aangetoond in de analyse.

Hans aan bord 3 werd geleidelijk aan weggeschoven. Een gebrek aan ruimte en dus tegenkansen en een zeer ervaren tegenstander maakte de nederlaag eigenlijk onontkoombaar. Het is me niet duidelijk wat hij fout gedaan heeft, wat er meestal op duidt dat er een reeks van wat mindere zetten gebeurd is, die tenslotte tot een nul leidden.

De resterende borden leken echter nog steeds kansjes te hebben op remise dus heel somber waren we nog niet.

Peter kreeg wat tegenspel en won een kwaliteit (of was het een offer van wit?). In ieder geval werd het erg spannend en leek hij even met een prachtig torenoffer te kunnen winnen. Zijn tegenstander hield echter het hoofd erg koel en wist alle tegenkansen te pareren. Uiteindelijk was de overmacht aan pionnen gecombineerd met veel betere stand van de stukken voldoende voor een punt.

Minte had vanuit de opening een wat mindere stand gekregen. Hij verloor een pion maar wist de stelling dusdanig te vereenvoudigen dat lange tijd het erop leek alsof hij de half ging redden. Achteraf zei hij dat zijn tegenstander het heel secuur uitgespeeld had en praktisch geen kans had weggegeven. Ook hier een nul dus.

Cees had een complexe Najdorf variant op het bord gekregen. Sinds ik me bekeerd heb tot het gesloten Siciliaans heb ik zulke standen nooit meer gespeeld, maar uit het verleden weet ik nog wel dat wit het van de aanval moet hebben en zwart het van het eventueel resterende eindspel. Cees wikkelde waarschijnlijk te snel af naar een eindspel wat onverwacht moeilijk bleek te spelen. Desondanks leek het lange tijd nog remise te worden. Heel misschien heeft hij zelfs in het uiteindelijke loper eindspel nog een remisekans gemist. Zoals het nu ging was het kansloos voor wit helaas.

Hans Blokland had een moeilijke middag. Hij bleef echter lange tijd secuur overeind en er resteerde tenslotte een toreneindspel met slechts een pion minder. De actieve toren van Hans had volgens een aantal van ons voldoende moeten zijn voor de remise. Hij speelde echter het eindspel misschien iets te optimistisch en het bleek uiteindelijk gemakkelijk gewonnen voor wit. Heel zuur voor hem was dat zijn tegenstander hem vertelde dat hij had kunnen winnen op het moment van dame ruil Hij had een tussenschaak op f3 over het hoofd gezien waardoor Hans in de ruil gewoon een stuk voor had gestaan…

Conclusie:

De uitslag weerspiegelt absoluut niet wat er op de borden gebeurd is. Een gelijkspel of een kleine overwinning was zeer wel mogelijk geweest!

Joop Huizer