Voor de eerste wedstrijd moesten we naar RSR Ivoren Toren in het NIVON gebouw. Sfeervol onderkomen, maar ik zat toch wel even met de vraag waar ik mijn auto zou kunnen parkeren zonder veel te moeten lopen. Dankzij een paar tips van RSB voorzitter Angelo Ayala die maandag nog met RSR 4 in de Pannenkoe was is dat goed gelukt. Om 10 voor acht stapte ik met Rob en Arie het speellokaal binnen waar Leo, die op eigen gelegenheid was gekomen, al op ons wachtte.
Schaken is een sport voor jong en oud. Gelukkig! Dat we met jeugdspelers te maken zouden krijgen wist ik al wel, maar de mate waarin was toch wel verrassend. Allemáál jeugdspelers! Zodoende werd het de wedstrijd van de krasse knarren tegen de aanstormende jeugd. Ik ben zo vrij geweest de jongelui naar hun leeftijden te vragen zodat ik een sommetje kon maken naar het gemiddelde en het verschil met ons kon bepalen. De uitslag van dit rekenwerk is 64,25 jaar!
Het eerste resultaat viel bij Arie die na een minder geslaagde opening zich niet meer aan de toenemende druk kon ontworstelen en er langzaam maar zeker vanaf ging. Leo speelde een damegambiet waarbij je verwacht dat een jonkie, die met 1. e4 opgroeit, er wat onwennig tegenover staat. Hier niet want de partij bleef keurig in evenwicht zodat op zet 29 tot remise werd besloten.
Ik speelde met zwart de Russische verdediging. Die zie je ook niet veel bij de jeugd. Geen probleem voor deze jongen die snel de eerste zetten op het bord bracht met bijzondere belangstelling voor veld f7. Dat had ik ook wel verwacht maar het gebeurde niet goed zodat ik het initiatief kon overnemen en al snel een totaal gewonnen stand bereikte. Maar dan beginnen voor mij pas echt de problemen. Zij die mij kennen weten dat ik niet goed tegen het moeten doorspelen van totaal gewonnen stellingen kan. Na een paar uiterst mindere zetten (ik houd het taalgebruik hier netjes, maar in mijn hoofd circuleren een paar andere woorden) moest ik vluchten in een ongelijke-lopereindspel met een pion minder wat na een paar wederzijdse nietspresterende zetten remise gegeven werd. Na afloop wees Joost van Ruitenburg mijn tegenstander nog op een winstpoging die hij misschien had kunnen ondernemen. Maar gelukkig zijn deze jongens nog niet op dit niveau aangekomen. In elk geval zijn we gewaarschuwd.
Rob heeft op bord 1 tegen de sterkste speler van het RSR viertal lang moeilijk gestaan, wist toch terug te komen en zelfs matdreigingen te scheppen. Maar helaas, toen hem een onreglementaire zet ontglipte die geforceerd dameruil betekende, waren er geen dreigingen meer. Er resteerde een RSR (Ivoren) toren tegen een Krimpense (plastic) loper met voor elk nog drie pionnen in een stelling die om remise schreeuwde. De vrede werd dan ook snel getekend.
Theo Heukels
| RATINGLIJST |
