Er zijn schakers die elke partij een beetje zout en een beetje peper kunnen geven. Een enkeling bestempelt dit als het scheppend vermogen, een ander noemt het een voortschrijdend inzicht, maar de meesten vinden zichzelf een Wim Kieft of Bill Gates tot in de zevende macht. Handig en zo link als een loden deur.
Dat en nog veel meer vind je allemaal tijdens het jaarlijks terugkerend seniorentoernooi bij de Turkse gastheren van het Hotel Atlas in Spijkenisse.
Een heuse invasie schakers uit Krimpen aan den IJssel was aanwezig, waarvan de een nog meer gemotiveerd dan de ander. Zelfs een groeiend aantal jonkies van net boven de vijftig, maar ruim onder de zestig hadden wederom of voor de eerste maal de weg naar het hotel gevonden.
Neem nou die Greevenbosch die, wonend in Apeldoorn, klaarblijkelijk de verleiding niet kon weerstaan om voor het eerst een inschrijving aan dit toernooi te doen bewerkstelligen. Een aardige schaker die Greevenbosch, een beetje een nerveus type en, daar komt ie, zo link als een loden deur met de klok.
Onze voorzitter mag ook niet ongenoemd blijven. Let wel, we spreken hier over de voorzitter, dus enige oplettendheid met keuze van woorden is gepast. Onze voorzitter, want daar hebben we het over, laat zich niet op een onverdienstelijke wijze naar de schaakzaal vervoeren. Een limousine van Duitse makelij met chauffeur zonder pet, maar wel een jonkie boven de vijftig, rijdt voor het appartement en de voorzitter glijdt naar binnen. Uitwisseling van beleefdheden volgen en de chauffeur blijft zo kalm als een beker water. Per slot van rekening zit de voorzitter in je auto. Wat daar tussen chauffeur en voorzitter verder wordt besproken blijft geheim.
Na het aanmelden bij de inschrijvingstafel volgt het drinken van een klassiek Turks kopje koffie, gevolgd door handen schudden, want ja, we zijn allemaal weer een jaartje ouder. Hoe gaat het met je? Je ziet er goed uit. Thuis ook alles goed?
Goed schaken, daar zijn we voor gekomen en na een wat rumoerige start was het Open Senioren Kampioenschaptoernooi van de RSB gestart. Vijfentwintig minuten per persoon per partij. Wit opent en zwart bepaalt de opening.
Op het moment dat mijn eerste twee remises verdienstelijk waren binnen gesleept en mijn stemming redelijk ontspannen aanvoelde, sprak ik de manager aan, en vroeg hem wat deze dag zoals vandaag voor hem betekende. Hij keek me langdurig aan, hinkte van het ene been op het ander, wat mij weer deed denken aan het schommelen van een roeiboot op de Waterweg.
“Luister waarde vriend”, zo sprak de manager, “ik zeg het maar één keer en haal die grijns van dat schaakgezicht. Deze dag is voor mij gelijk aan alle ander dagen, want:
“Gasten brengen altijd vreugde
Is het niet bij’t komen
dan wel bij het gaan.”
De vette grijns van de man werd vetter en breder dan de Wallis vallei. Het Nederlands van de man klonk goed om niet te spreken van uitstekend en een minutenlange stilte volgde.
“Schaak jij ook?” vroeg ik de man, maar verblind als een door daglicht overvallen nachtdier was de man plotseling verdwenen.
De derde ronde liet ik mij als het ware meezuigen in een tempo dat meer weg had van snelschaken met als gevolg een dikke nul. Drie ronden vóór de lunch en vier ronden na de lunch.
Het moment voor de gratis verstrekte lunch diende zich aan. Ik dacht aan een kort, drie regeltjes lange anekdote die als volgt luidt:
“Je moet ontbijten als een keizer
Lunchen als een koning
Dineren als een bedelaar”
De eerste regel was erbij ingeschoten, de derde regel was niet aan de orde, dus ik besloot mij volledig over te geven aan de tweede regel. Een met een vleugje room gebonden tomatensoep, kroketten, plakken kaas, ragfijn gesneden ham, cervelaatworst met een bordeauxrode uitstraling, jus de oranje, melk in diverse soorten, bruine en witte broodjes. Ik vertoefde in een bereidwillig gezelschap die onmiskenbaar zich in ruime mate te goed deed aan het hierboven genoemd voedsel.
Na de lunch weer schaken. De ene ronde na de andere. Een winst partij, tweemaal verlies en een remise. Twee en een half uit vier, een mager resultaat, soms is het kommer en kwel.
