De KNSB promotieklasse AB telt 4 speeldagen, waarvan 3 centraal met elk 2 speelronden. Wij gaan daarvoor naar Haarlem, Den Bosch en Hengelo. Nu moesten we naar Den Bosch. Daar spelen de andere klassen in de KNSB jeugdclubcompetitie al hun rondes. Je kunt je afvragen waarom wij dan ook niet alle centrale dagen in Den Bosch spelen. Het antwoord luidt dat op de voorlaatste speeldag de D-categorie vrij is en de promotieklasse de daardoor vrijvallende ruimte kan benutten. Die ruimte is een aparte zaal die grenst aan de hal die tevens als ontmoetingsruimte fungeert. Zo ongeveer als bij ons De Tuyter.
Normaal is het geen probleem om in die aparte zaal schaakwedstrijden te houden maar vandaag was dat wel zo. ’s Middags zou er in de hal namelijk een muziekuitvoering zijn. Daarom werden alle schaakgroepen naar die ene zaal verwezen of, nauwkeuriger gezegd, erin gepropt. Te gek gewoon! Je vraagt je af hoe zoiets kan gebeuren. Is er dan geen goede reservering gemaakt, zijn er afspraken niet nagekomen?
Naarmate de middag vorderde en er zich nog steeds geen muzikanten lieten zien begon ik me af te vragen of alles wel volgens plan verliep. Nee dus. De muziekuitvoering bleek niet door te gaan. Of was die nooit gepland en alles een gevolg van miscommunicatie ? Duidelijk is dat niet geworden, maar jammer blijft het zeker.
De promotieklasse bestaat uit 12 teams die 7 ronden zwitsers spelen. De gemiddelde speelsterkte varieert enorm. Na onze 2 nederlagen in Haarlem troffen we nu voor de eerste ronde in Minerva een team van vergelijkbare sterkte. Het werd een leuke ontmoeting die we met 1½- 2½ wonnen.
Na het bijschrijven van de 2 matchpunten volgt dan logischerwijze in de volgende ronde een sterkere tegenstander. Het geringe aantal deelnemende teams afgezet tegen de 7 ronden zwitsers kan er dan voor zorgen dat de volgende tegenstander ineens heel veel sterker is. Dat realiseerden wij ons toen Chesscool 1 uit de bus (computer) kwam rollen. Nu hadden we van Chesscool 2 in Haarlem al flink op de broek gehad, dus erg grote verwachtingen hadden we niet. Het werd een snelle en kansloze 4 – 0 nederlaag.
Ik had Meike, Jildert en als speciale gast Jan Sijbesma (die hier 3 Klim-Op teams onder z’n hoede had) in de auto en moest dus tot het einde blijven. Meike en Jildert besloten daarom al snel de trein terug naar huis te pakken. Zodoende kon ik rustig ook nog de verrichtingen van “onze” jongens in vreemde dienst Arne en Wiggert samen met Jan en Marianne Pols blijven volgen. Ook Bart die hier in het team van Spijkenisse speelt. Volg hun verrichtingen op de diverse websites!
Theo Heukels
