Maandag 10 juni stond voor Krimpen 1 de laatste wedstrijd op het programma tegen Overschie 1. Een paar dagen daarvoor had Fianchetto verrassend verloren van RSR Ivoren Toren waardoor wij aan 1,5 punt genoeg hadden om kampioen te worden. Hoewel je altijd voor onderschatting moet waken, was dit een klus die we wel zouden klaren. Toch hadden we deze wedstrijd best wat geluk nodig om uiteindelijk ruim te winnen. Helaas kon Joop op het laatste moment niet meespelen. Hans van Nieuwenhuizen kon gelukkig voor hem invallen.
Al vrij snel waren was het 1,5 punt binnen. Michiel en zijn tegenstander besloten remise nadat het een schuifstelling werd. Wellicht stond wit ietsje beter, maar het was lastig om voortgang te boeken. Vlak daarna mocht Hans Ranft het beslissende punt bijschrijven en daarmee officieel het kampioenschap. Zijn tegenstander deed een pion in de aanbieding als een soort positioneel offer, maar die zag die nooit meer terug. Rustig stukken ontwikkelen en daarna konden de stukken in het doosje. Hans, dit is een opmaat naar een topseizoen! Ik voel het!
Ondertussen was Hans van Nieuwenhuizen beland in een eindspel met een pion minder. Maar Hans had vertrouwen dat hij de pion terug kon winnen, en dat gebeurde ook. Wat toen volgde was een redelijk basaal 3 pionnen vs 3 pionnen eindspel. Helaas zijn pionneneindspelen heel tricky, en Hans was daar dit keer het slachtoffer van. Door te snel zijn pion op te spelen gaf hij de zwarte koning oppositie en daarmee de winst. Zonde!
Samuel was aan een chaotische partij bezig in het Frans. Met een bekend motief liet hij een pion slaan waarna het idee was dat hij het stuk zou kunnen insluiten. Dat lukt ook, maar wel ten koste van wat pionnen en activiteit. Prompt offerde zijn tegenstander nog een kwaliteit. Ik zag het somber in, maar Samuel verdedigde rustig en secuur en ging met zijn koning aan de wandel. Daarna wist hij tegenkansen te creëren zodat zwart moest vluchten in eeuwig schaak.
Alan speelde ook een complexe partij. Er werd weinig geruild. Ik vind dat Alan steeds ietsje beter stond, maar ook hier werd de vrede getekend.
Zelf stond ik na 8 zetten verloren als wit een paardoffer op d6 had gespeeld. De pointe daarvan was best lastig te zien, dus koos mijn tegenstander gelukkig voor stukwinst. Althans, dat leek erop. Maar ik had wat tussenzetten waarna ik het stuk terug kon winnen en de partij met een pion voorsprong rustig uit kon schuiven. Gelukje!
Rhys won zijn partij en werd daarmee topscoorder van het team. Dat Rhys won was ook een gelukje, want zijn tegenstander wist sterk binnen te dringen en stond op de rand van de overwinning. Totdat de toren en koning op 1 diagonaal werden gezet en Rhys er als de kippen bij was om Ld3 schaak met torenwinst te spelen. Pfoe, je ziet het: zelfs de besten hebben geluk.
Als laatste was Marcel bezig om zijn pluspion te verzilveren in een L+L tegen L+P eindspel. En dat ging, voor het oog in ieder geval, met strakke hand naar de overwinning. Knap gespeeld, de juiste zetten op het juiste moment.
Al met al een mooi seizoen voor K1 RSB in de hoofdklasse. We waren stabiel: de jeugd won en de oudjes konden het rustig uitschuiven. Laten we dat volgend seizoen weer zo doen! Ook dank aan de invallers die we nodig hadden.
Diederick
Teamleider K1 RSB
Reactie plaatsen
Reacties